TÜİK’in açıkladığı resmi rakamlara göre Mayıs döneminde işsizlik yüzde 10.2, tarım dışı işsizlik yüzde 12.2 olarak gerçekleşti.

İşsizlik oranı, Nisan, Mayıs, Haziran aylarını kapsayan Mayıs döneminde, geçen yılın aynı dönemindeki yüzde 9.4 düzeyinden yüzde 10.2’ye yükseldi.

Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) verilerine göre, sanayileşmiş ülkelerde temel işsizlik verisi olarak kabul edilen tarım dışı işsizlik de, aydı dönemde yüzde 11.3’ten yüzde 12.2 düzeyine çıktı.

Nisan döneminde işsizlik yüzde 10.5 ve tarım dışı işsizlik de yüzde 12.4 düzeyindeydi. 

Kaynak: Evrensel

2017’nin Temmuz ayı enflasyon rakamları açıklandı.

Tüketici fiyatları, Temmuz ayında yüzde 0.15 artış gösterdi. TÜFE’de 2017 yılı Temmuz ayında, bir önceki aya göre yüzde 0,15, bir önceki yılın Aralık ayına göre yüzde 6,05, bir önceki yılın aynı ayına göre yüzde 9,79 ve on iki aylık ortalamalara göre yüzde 9,44 artış gerçekleşti.

Yıllık enflasyon ise temmuz ayında yüzde 10.9’dan yüzde 9.79 seviyesine indi. Böylece yıllık TÜFE, 6 ay sonra yeniden tek haneyi görmüş oldu. Ancak ağustostan sonra enflasyonda yeniden çift hane bekleniyor.

AYLIK EN BÜYÜK ARTIŞ LOKANTA VE OTELLERDE

Aylık en yüksek artış yüzde 1,75 ile lokanta ve oteller grubunda oldu. Ana harcama grupları itibariyle 2017 yılı Temmuz ayında endekste yer alan gruplardan eğlence ve kültürde yüzde 1,36, ulaştırmada yüzde 1,13, eğitimde yüzde 1,05 ve ev eşyasında yüzde 0,63 artış gerçekleşti.

Aylık en fazla düşüş gösteren grup yüzde 3,51 ile giyim ve ayakkabı oldu. Ana harcama grupları itibariyle 2017 yılı Temmuz ayında endekste düşüş gösteren bir diğer grup ise yüzde 0,71 ile gıda ve alkolsüz içecekler oldu.

YILLIK EN BÜYÜK ARTIŞ ULAŞIMDA

Yıllık en fazla artış ise yüzde 15,24 ile ulaştırma grubunda gerçekleşti. TÜFE’de, bir önceki yılın aynı ayına göre alkollü içecekler ve tütün yüzde 14,14, sağlık yüzde 11,89, eğlence ve kültür yüzde 11,22 ve lokanta ve oteller yüzde 10,84 ile artışın yüksek olduğu diğer ana harcama grupları olarak sıralandı.

ŞİMŞEK’TEN AÇIKLAMA

Başbakan Yardımcısı Mehmet Şimşek, enflasyon rakamlarıyla ilgili, “Yılı yüzde 9’a yakın seviyede terk hanede kapatacağız. Gelecek yıl yüzde 7’nin altına ineceğine inanıyorum” dedi.

Şimşek, açıklamasında, Türkiye’de enflasyonun düşük tek haneli rakamlara inmesi gerektiğini belirtti ve gıda enflasyonunun “risk alanı” oluşturduğunu dile getirdi. Başbakan Yardımcısı, enflasyonun 2018’de yüzde 7’nin altına ineceğini öngörüyor.

Kaynak: Birgün

Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı tarafından işkollarındaki işçi sayıları ve sendikaların üye sayılarına ilişkin 2017 Temmuz ayı istatistikleri yayımlandı. Resmi Gazete’de dün yayımlanan istatistiklere göre, Türkiye’de 20 farklı işkolunda toplam 13 milyon 581 bin 554 işçi çalışıyor. Bu işçilerin yalnızca 1 milyon 623 bini, yani yaklaşık yüzde 12’si sendika üyesi.

2017 Ocak istatistikleriyle karşılaştırıldığında, kayıtlı işçi sayısında 781 bin, sendikalı işçi sayısında ise 77 bin kişilik artış görülüyor.

‘Metal’, ‘Banka, Finans ve Sigorta’, ‘İletişim’, ‘Savunma ve Güvenlik’ ve ‘Enerji’ işkolları, sendikalaşmanın en yüksek olduğu işkolları. ‘Ticaret, Büro, Eğitim ve Güzel Sanatlar’, ‘Dokuma, Hazır Giyim ve Deri’ ile ‘Sağlık ve Sosyal Hizmetler’ işkollarındaki sendikalaşma oranının ise düşük olduğu görülüyor.

Kayıtlı 1 milyon 800 bin işçinin çalıştığı ve her gün iş cinayetlerinin yaşandığı inşaat sektöründe de sendikasızlık göze çarpıyor. Bu işkolunda faaliyet yürüten 9 sendikanın toplam üye sayısı yalnızca 52 bin 580.

En fazla üye sayısı 907 bin 328 ile Türk-İş’te bulunurken, bunu 544 bin 566 üye ile Hak-İş takip ediyor. DİSK’in üye sayısı ise 145 bin 988. DİSK üye sayısını ocak ayından itibaren 7 bin, Türk-İş ise 18 bin artırmış. Hükümete yakınlığıyla bilinen Hak-İş’in üye sayısında ise 56 bin artış var.

En fazla üye sayısına sahip sendikalar ise şöyle: Hizmet-İş (206 bin 592), Türk Metal (200 bin 398), Genel-İş (64 bin 883), Tez-Koop-İş (60 bin 584), Tes-İş (57 bin 845), Belediye-İş (57 bin 518).

Kaynak: Birgün

Dört kişilik bir ailenin sağlıklı, dengeli ve yeterli beslenebilmesi için yapması gereken aylık gıda harcaması tutarı (açlık sınırı) 1.479,66 TL

DÖRT KİŞİLİK AİLENİN AÇLIK SINIRI 1.498 TL, YOKSULLUK SINIRI 4.878 TL

SEBZE-MEYVE ORTALAMA FİYATLARINDAKİ GERİLEME MUTFAĞI RAHATLATTI.

MUTFAK ENFLASYONU AYLIK YÜZDE 0,71 ORANINDA GERİLEDİ. YILLIK ARTIŞ YÜZDE 9,34

BİR KİŞİNİN AYLIK GEÇİM MALİYETİ 1.877 TL OLARAK HESAPLANDI.

TÜRK-İŞ (Türkiye İşçi Sendikaları Konfederasyonu) tarafından otuz yıldan bu yana her ay düzenli olarak yapılan “açlık ve yoksulluk sınırı” araştırmasının sonuçları, mutfak harcamasının özellikle meyve-sebze fiyatlarına bağlı olarak bu ay azaldığını göstermektedir.

TÜRK-İŞ Araştırmasının 2017 Temmuz ayı sonucuna göre;

• Dört kişilik bir ailenin sağlıklı, dengeli ve yeterli beslenebilmesi için yapması gereken aylık gıda harcaması tutarı (açlık sınırı) 1.479,66 TL,
• Gıda harcaması ile birlikte giyim, konut (kira, elektrik, su, yakıt), ulaşım, eğitim, sağlık ve benzeri ihtiyaçlar için yapılması zorunlu diğer aylık harcamalarının toplam tutarı ise (yoksulluk sınırı) 4.878,38 TL oldu.
• Bekar bir çalışanın aylık yaşama maliyeti ise 1.876,53 TL olarak gerçekleşti.

Araştırmada, market ve pazar yerleri bizzat dolaşılarak fiyatlar derlenmekte ve buradan hareketle hesaplama yapılmaktadır. Son aylarda dikkati çeken bir husus, fiyat alınan bazı işyerlerinin kapandığıdır. Öte yandan, marketlerde sergilenen ürünlerin marka çeşitliliğinde de bir azalma gözlenmiştir.

TÜRK-İŞ hesaplamasına göre; dört kişilik bir ailenin sağlıklı ve dengeli beslenebilmesi için yapması gereken aylık gıda harcaması tutarı geçtiğimiz aya göre 11 TL, yoksulluk sınırı tutarı ise 35 TL geriledi. Böylece Haziran sonrası Temmuz ayında da mutfak harcamasında nispi bir rahatlama görüldü. Ancak yılbaşına göre aradan geçen yedi ayın sonunda açlık sınırı 65 TL ve yoksulluk sınırı 213 TL arttı.

Çalışanların içinde bulundukları olumsuz geçim şartlarının çarpıcı bir göstergesi, halen geçerli olan net aylık 1.404 TL olan asgari ücret ile tek bir çalışan için hesaplanan aylık 1.877 TL tutarındaki yaşam maliyeti arasındaki 473 TL’lik farktır. Son aylarda mutfak harcamasında ortaya çıkan gerilemeye rağmen “elde edilen ücret ile yapılmak gereken harcama” arasındaki ciddi bir fark devam etmektedir.

TÜRK-İŞ’in verileri temel alındığında “mutfak enflasyonu”ndaki değişim Temmuz 2017 ayında şöyle gerçekleşti:

• Ankara’da yaşayan dört kişilik bir ailenin “gıda için” yapması gereken asgari harcama tutarı bir önceki aya göre yüzde 0,71 oranında geriledi.
• Yılın ilk yedi ayı itibariyle fiyatlardaki artış yüzde 4,57 oranında gerçekleşti.
• Gıda enflasyonunda son on iki ay itibariyle artış oranı yüzde 9,34 oldu.
• Yıllık ortalama artış oranı ise yüzde 5,54 olarak hesaplandı.

• Süt, yoğurt, peynir grubunda; bu ay yine önemli bir değişiklik olmadı. Bu grupta dikkati çeken bir husus, geçen ay da ifade edildiği üzere, izlenen marketlerde değişik markaların fiyatlarının genelde aynı tutarda olmasıdır. Örneğin peynirde, bir markette izlenen altı markanın dördünün fiyatı aynıdır

• Et, tavuk, balık, sakatat, bakliyat ürünlerinin bulunduğu grupta; kıyma etin fiyatı çok düşük de olsa azalırken, kuşbaşı etin fiyatı biraz artı, tavuk fiyatı değişmedi. Aynı şekilde sakatat ürünleri (dana ciğer, yürek, böbrek) fiyatları da aynı kaldı. Balık fiyatı (kültür balığı ağırlıklı olarak) biraz artış gösterdi. Yumurtanın fiyatı değişmedi. Bakliyat ürünleri (kuru fasulye, kırmızı-yeşil mercimek, nohut, barbunya vb.) fiyatları; kuru fasulye ve kırmızı mercimek fiyatı azalırken diğerleri aynı kaldı.

• Yaş sebze-meyve ortalama fiyatlarında bu ay gerileme görüldü. Ancak pazarın bulunduğu semtlerde aynı ürün değişik fiyatlarla tezgahta yer aldı. Kurusoğan ve patates genellikle üç kilo 5,00 TL olarak satılırken,  bazılarında kilogramı kurusoğan için 3,50 TL ve patates için 2,00 TL oldu. Bu ay meyve fiyatlarında ciddi oranda gerileme görülürken, sebze ortalama kilogram fiyatı arttı.

Geçtiğimiz ay 3,89 TL olarak hesaplanan ortalama sebze-meyve fiyatı bu ay 3,61 TL’ye geriledi. Geçtiğimiz ay ortalama 3,42 TL olan sebze fiyatı bu ay 3,59 TL’ye yükseldi. Meyve ortalama kilogram fiyatındaki gerileme bu ay da devam etti ve bir önceki ay 4,59 TL olan tutar bu ay 3,64 TL olarak hesaplandı.

Hesaplama yapılırken -her zaman olduğu gibi- pazardaki yaygın ve mevsim ürünleri esas alındı, ürünlerin tek tek ağırlığı yerine harcama sepetindeki meyve-sebze tüketimi toplam miktarından hareket edildi..

• Ekmek, pirinç, un, makarna, irmik gibi ürünlerin bulunduğu grupta; bu ay fiyatlarda bir değişiklik olmadı. Ancak ekmekte, rekabet baskısıyla belirlenmiş fiyatın altında satışa rastlandı.

• Son grup içinde yer alan gıda maddelerinden; tereyağı fiyatı arttı, , margarin ile zeytinyağı ve ayçiçekyağı fiyatı ise aynı kaldı. Zeytin fiyatın da (siyah-yeşil) önemli bir değişiklik tespit edilmedi. Yağlı tohum (ceviz, fındık, fıstık, ayçekirdeği vb.) ürünlerinde bu ay fındık fiyatı geriledi, fıstık fiyatı yine arttı, diğerleri aynı kaldı.  Baharat (kimyon, nane, karabiber, vb.) ürünlerinin fiyatı ile bal, pekmez, şeker, tuz, salça ve ıhlamur fiyatı bu ay yine değişmedi. Çay fiyatında ise ‘ayarlama’ yapıldı.

Konfederasyonumuzca hesaplanan tutarlar ücret düzeyi olmayıp haneye girmesi gereken toplam gelir miktarıdır. Ancak hanede çalışan sayısının sınırlı ve fakat ele geçen ücretin yetersiz olduğu durumlarda, elde edilen gelir birden fazla kişinin geçimini karşılayamamakta, kişi başına “insanca geçim için” yapılması gereken harcama tutarı yetersiz kalmaktadır.

TÜRK-İŞ’in bu araştırması alanında ilktir. Daha sonra bu alanda yapılan benzeri çalışmalara da örnek olmuştur/olmaktadır. “Açlık ve Yoksulluk Sınırı” çalışmasında hesaplamaya temel alınan gıda maddelerinin fiyatları, Konfederasyonumuzca piyasadan, market ve semt pazarları sürekli ve düzenli dolaşılarak doğrudan tespit edilmektedir. TÜİK tarafından derlenen fiyat verileri kullanılmamakta ve fakat, gelişmeleri değerlendirmek ve kıyaslama yapmak için sonradan izlenmektedir. Çalışma bu niteliğiyle bağımsızdır.

Konfederasyonumuz her ayın son haftasında ve TÜİK açıklamasından yaklaşık bir hafta önce hesaplama sonuçlarını kamuoyuna açıklamaktadır ve bu yönüyle, tüketici fiyatlarındaki artış eğilimini yansıtan “öncü gösterge” niteliğini de taşımaktadır.

Kaynak: Türk-İş

AKP’nin patronlar lehine yaptığı düzenlemelerden biri olan ‘İş Mahkemeleri Kanunu Tasarısı’ önümüzdeki günlerde Meclis gündemine gelecek.

Düzenlemeyle birlikte zorunlu hale getirilecek olan “arabuluculuk” ile işçiye mahkeme yolu kapatılacak.

Önümüzdeki haftaya kadar Genel Kuruldan geçmesi beklenen ve 42 maddeden oluşan Bölge Adliye ve Bölge İdare Mahkemelerinin İşleyişinde Ortaya Çıkan Sorunların Giderilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Tasarısı, yargının “arabuluculuk kurumu” eliyle taşeronlaştırılması ve özelleştirilmesini kapsıyor.

İŞÇİYE MAHKEME YOLU KAPATILACAK

AKP’nin 15 yıldır süregelen emekçi haklarına sermaye lehine vurulan son darbelerden biri olarak değerlendirilen tasarı, “arabuluculuk kurumunun” zorunlu hale getirilmesini öngörüyor. Tasarının yasallaşması durumunda işçiler, haklarını mahkemelerde arayamayacak bir duruma gelecek. Böylesi bir mekanizmanın zorunlu hale getirilmesini Anayasa’nın “Yargı Yetkisi” başlıklı 9’uncu maddesinin ihlali olarak değerlendiren muhalefet, emekçinin patron karşısında hukukun güvencesinden yoksun bırakılarak arabuluculuk mekanizmasına mahkum edileceği konusunda hemfikir.

Tasarının 3. maddesinde yer alan düzenlemeyle; bir işçi, bireysel veya toplu iş sözleşmesine dayanan işçi alacağı ile işe iade talebine dönük dava açmadan önce arabulucuya başvurmak zorunda kalacak. Bu zorunluluk ile işçiler hak arama hürriyetinin ihlali ile karşı karşıya kalacak. Mekanizmanın kendisi de patron lehine işçinin ikna edilmesine hizmet eden bir kurum rolü görecek.

Kaynak: Birgün

2011 yılında Selüloz-İş’e üye olarak başlattıkları sendikalaşma mücadelesi ile Torbalı’da birçok fabrikaya örnek olan Form Koruyucu Ambalaj işçileri, ülkenin OHAL ile yönetildiği ve özellikle grev ve direnişlerin yasaklandığı bir dönemde grev kararı alarak dikkatleri üzerine çekti.

24 Mayıs’ta onlarla grev kararı alan cam işçilerinin grevi hemen Bakanlar Kurulu tarafından yasaklandı. Belki kıyıda köşede kalması, belki küçük bir işletme olmasından Form Grevi devam etti. Hükümet her ne kadar burayı görmedi ise de bütün işçilerin dikkati doğal olarak Form grevine yöneldi

Böyle bir dönemde Form işçilerinin grev kararı almaları her şeyden önce karar aşamasında bile alkışlanacak kadar cesurca bir tutum oldu. 24 Mayıs’tan iki hafta önce işçilerle bir araya gelerek yaptığımız sohbet aslında işçilerin grev konusunda ne kadar haklı olduklarını, fabrikada hangi koşullarda çalıştıklarını, aldıkları ücreti, sevk ve izinlerde yaşadıkları sorunları anlattıkça ortaya koyuyordu. Bunu o gün de gazetemize haber yaparak işçilerin seslerini ve ne kadar kararlı olduklarını duyurmuştuk. İlk kez greve çıkıyor olmanın tedirginliğini yaşıyor olsalar da işçilerin birbirlerine olan güveni cesaretlerinin kaynağı oldu. Onların kendi aralarındaki bu birliği, 45 gün süren grevin sonuna kadar eksilmeden devam etti.

BÖLGEDEKİ İŞÇİLER MÜCADELEYİ SAHİPLENDİ

43 işçinin 40’ının greve çıktığı fabrikada üretim ilk günden tamamen durdu. Üç işçi yasal olarak içeride kalmasına rağmen zamanlarını çoğunlukla grevdeki arkadaşlarının yanında geçirdi. Fabrikanın karşına kurulan grev çadırı büyük bir coşkuyla halaylarla, Ankara havalarıyla bazen bir düğün alanına; çalınan davullarla, öttürülen düdüklerle bazen de tribünlere döndü. Birleşik Metal-İş’in örgütlü olduğu İMPO Motor işçilerinden, Lastik-İş’in örgütlü olduğu JAPAR işçilerine, TEKSİF’in örgütlü olduğu YATSAN işçilerinden DERİTEKS’in örgütlü olduğu Sepiciler Deri işçilerine, Selüloz-İş’in örgütlü olduğu SÜPERPAK işçilerinden Eğitim Sen’ine, Belediye-İş’inden EMEP Genel Başkanı ve İzmir İl Örgütü yönetici ve üyelerine kadar, greve destek geldikçe coşku büyüdü. Aynı ağır koşullarda çalışmak zorunda bırakılan çevredeki fabrikalarda çalışan işçiler yaptıkları ziyaretle, servislerle işten eve, evden işe gidip gelirken el sallayarak, gülümseyerek grevi kendilerinin grevi olarak sahiplenirken, grevdeki işçiler de 43 kişi olmadıklarını gördüler. Lastik-İş’in örgütlü olduğu JAPAR fabrikasından yapılan ziyaret sırasında bir kadın işçi “Az işçi ile çok iş çıkarılmaz, hakkımızı vermezlerse bu mücadelelerimiz devam edecek” diyerek kendi çalışma koşullarını özetlerken mücadeleyi de sahipleniyordu.

İşçilerin kararlılıkları ve grev süresince ne öğrendikleri attıkları sloganlarda da görülüyordu. Kararlıydılar; “Açlıktan ölmeyiz biz bu yoldan dönmeyiz” diye haykırıyorlardı. Öğrendiklerini bütün işçilere de öğretiyor; “Birleşen işçiler asla yenilmez” diyorlardı. Yenilmediler de…

İŞÇİLERİN KARARLILIĞI KAZANIMI GETİRDİ

45. günde sendika ve temsilciler ile işveren arasındaki görüşmede işverenden gelen teklifler işçiler arasında, “Her kafadan bir ses çıkmasın, herkes konuşsun ama tek ses olalım, 45 gün burada boşuna beklemedik gerekirse bir 45 gün daha bekleriz” diyerek tartışıldı. Selüloz-İş Genel Başkanı işçilerin kararlılığı ile teklifi görüşmeye gitti. Taleplerin kabul edildiği işçilere duyurulunca işçiler arasındaki sevinç, coşku ve başarmanın verdiği haz gözlerden de okunuyordu.

Hemen orada sohbet ettiğimiz işçilerin hepsinin söylediği ortak şey “Biz bu grevde gördük ki işçilerin birliğinin önünde hiçbir şey duramaz” oldu.

45 gün süren grev sonucunda ücrette sosyal haklarda, ikramiyede iyileştirmeler elde edildi. Form İşçilerinin bu ilk grevi işçilerin de dediği gibi, bir takım eksikler de olsa kazanılmıştı ve bundan sonra mücadele bitmeyecekti. Ama grevin en büyük kazanımı yine işçilerin dediği gibi “Birleşen işçiler asla yenilmez” sözünün ete kemiğe bürünmesi oldu.

Kaynak: Evrensel